نوحه قبل از طلوع صبح عاشورا از مرحوم آخوند کربلایی عوض درویشی

نوحه  صبح  رو سیاه از مرحوم آخوند کربلایی عوض   

==============================================  

ای صبح روسیاه زچه رو میشوی سفید / فردا حسین تشنه جگرمیشود شهید .   واویلا وا مصیبتا

ای شیعه علی به سرپاک مصطفی  / بشنو حدیث واقعه دشت کربلا               واویلا وا مصیبتا                       

آه از دمی که کرده وصییت امام ما  /با اهل بیت خویش به صحرای کربلا       واویلا وا مصیبتا

آه از دمی که گفت: کجایند اقربا    / آه از دمی که گفت: بیایند نزد ما              "         "

آه از دمی که گفت: بیارید ذوالجناح   / تا نوبت دگر به رکابش نهیم  پا             "        "

پس دست خویش زد چو به گیسوی ذوالجناح / کای ذوالجناح به خون خودم بندمت  حنا     "      "

آه از دمی که خواهر خود را طلب نمود  /کای خواهر حزین به  کجا می روی کجا   "         "

با دخترم سکینه مروت کنید ولطف  / شوئید گیسوان وی از مشک وعطرها         "        "

برگو که می رسد پدرت هر کجا که هست  / احوال من به گریه اگر پرسد از شما    "       "    

پس رفت  به بستر زین العباد و گفت /  ای نور چشم من چه کنم از غم شما     "        "

روزی که می برند سرم را بسوی شام  /   از سوز  دل  بنال وبگو  وامحمدا         "       "

راسم گهی به نیزه و گاهی به طشت زر /   در مجلس یزید لعین. شوم بیحیا       "      "

با چوب خیزران  بزند بر لبان من   /   در پیش چشم زینب محزون مبتلا        "       "

کن صبر زین بلیه ایا خواهر حزین  /  بر صورتت مزن  تو ز غم لطمه از جفا  "      "

رفتی چو در وطن بسر قبر جد من  /  بر او رسان سلام  من زار  ومبتلا        "     "

برگو ز کوفیان که  به ما ظلم می کنند / دست حسین تشنه لب و دامن شما       "       "

پس رنجه کن به مقبره  طیب بقیع   /  با مادرم بگو که ایا .خیره النسا          "       "

آورده ام سلام جگر گوشه ات حسین /  از بحر خون .ز وادی غم .دشت کربلا  "        "

کای دختر رسول خدا حال ما ببین /  در دست کوفیان .جفا پیشه  دغا       "         "

چون پای در  رکاب  برآورده  شاه دین  /  برخاست از زمین و زمان  وامصیبتا .  واویلا وامصیبتا

کرسی ولوح ونه فلک از جای خود طپید /  خورشید در کسوف مصیبت گرفته جا     "        "

شیعه خموش باش که در غم شکسته است /  زین نظم پر بکاء وجگر سوز کربلا